Dario

Vraag Dario
Ik ben Dario en al flink wat jaartjes in herstel van een cocaïneverslaving. Zeven jaar om precies te zijn. Het gaat goed met me. Ik woon samen met mijn vriendin en in augustus van het vorig jaar hebben wij samen een zoontje gekregen. Met mijn vader run ik een schildersbedrijfje en ook dat gaat redelijk op het moment. Allemaal mooie verhalen dus en ik ben ook niet van plan daar verandering in aan te brengen. Ik ga nog ongeveer een keer in de twee weken naar een NA meeting hier in het noorden van het land. Daar hoor ik steeds vaker dat fellows toch weer beginnen met het drinken van een paar pilsjes. Dat maakt me onrustig, want als ik heel eerlijk ben, is dat iets wat ik ook heel graag weer zou willen. Ik zou het in ieder geval willen proberen. Natuurlijk wil ik nooit terug naar mijn cokegebruik en ik wil zeker niet het risico nemen om mijn leven en de mensen om mij heen in gevaar te brengen. Maar wat ik niet snap is waarom de ene drugsverslaafde wél alcohol kan drinken en de andere niet. Met andere woorden: hoe kom ik erachter of ik het kan zonder dat ik daarmee mijn herstel in gevaar breng.
Dario uit Bedum

Antwoord Janet van de Coevering
Mijn antwoord in het kort is dat je niet vast kan stellen of je gecontroleerd alcohol kan nuttigen zonder je herstel in gevaar te brengen en een terugval in cocaïne gebruik kan voorkomen. Eigenlijk geef je zelf al het antwoord: Je bent niet van plan veranderingen aan te brengen in je huidige leven en je wilt niet meer terug naar je cokegebruik. Zelf noem je al vijf van de 37 terugval waarschuwingssignalen volgens Gorski: onregelmatige deelname aan behandelingsgroepen, ontkennen en minimaliseren (pilsjes), onrust, wens om sociaal te drinken en een onvermurwbare toewijding om nuchter te blijven. De dopamine hypothese stelt, zoals proefondervindelijk vastgesteld, dat wanneer een verslaafde middelen gebruikt hij zijn brein blijft belagen met dopamine pieken en uiteindelijk terugvalt in zijn voorkeursmiddel (alcoholisten met marihuana en cokegebruikers met alcohol). De kans is groot dat je snel aan hypofrontaliteit van je brein lijdt en daarmee terug bent bij af. Het NA programma zegt het zelf al: Alcohol is een drug en de enige manier om niet terug te vallen is niet die eerste drug te nemen. Verslaving is een chronische en progressieve ziekte, dat wil zeggen ongeneeslijk. Waarom in zeer uitzonderlijke gevallen verslaafden op een gegeven moment wel weer gecontroleerd kunnen gebruiken is onverklaarbaar. Zo zijn er ook mensen met bijvoorbeeld ernstige kanker of AIDS daarvan zijn genezen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het beste hierin is alleen voor vandaag toe te passen en niet te gebruiken, niet bang te zijn en je nieuwe manier van leven te blijven volgen: herstel is verandering en vooruitgang.

Janet van de Coevering werkt  sinds 2013 als coördinator van het ouderprogramma  en als familiecounselor bij Yes We Can Clinics. Zij is haar carrière in de verslavingszorg als verpleegkundige in 1992 begonnen en werkte onder meer bij het CAD Limburg,  GGzE Eindhoven binnen het Forensisch Psychiatrisch Circuit, Senior Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige in de crisisdienst bij Novadic-Kentron en voor het FACT (dubbele diagnose). In 2011 is zij behandeld voor haar eigen verslaving en sindsdien  ervaringsdeskundige en verslaafde in herstel.