‘Wij van de redactie’ hebben zojuist een bizarre test gedaan.
Via Psychologie Magazine*.
Normaal heb ik dat blad echt wel hoog zitten, maar met deze test slaan ze de plank compleet mis.
Aanleiding van de test is dat uit onderzoek blijkt dat de kans om verslaafd te raken, sterk samenhangt met de behoefte aan spanning.
‘Hoe zit dat?’, vraag ik aan Jolande. ‘Dat speelt wel mee, ja’, is haar antwoord. ‘Maar dat is wel echt een heel klein deel.’
‘Laten we de test maken’, opper ik. We gaan aan de slag, een tijdje is het stil.
Dan: ‘Wat een belachelijke test. Eigenlijk zeggen ze dat mensen die geld geven aan goede doelen, niet verslaafd raken.’
Huh? Watte?
Nou… lees hier de meest in het oog springende vragen en oordeel zelf.
-
Geeft u de voorkeur aan rockmuziek boven gevoelige liedjes?
-
Leidt u een keurig bestaan?
-
Gaat u bijna elke week naar de kerk?
-
Geeft u geld aan goede doelen?
-
Heeft u vroeger vaak gespijbeld?
-
Prefereert u sportauto’s boven gezinsauto’s?
Verder worden er vragen gesteld of je ouders vroeger vaak mensen met wie je omging afkeurden, of je graag meer zelfrespect zou hebben en of je vaak van mensen hoort dat je een waaghals bent.
Mijn resultaat: hartstikke verslavingsgevoelig.
Maar ik sta dan ook bij een concert van Rammstein vooraan en ik ga nooit naar de kerk. Ik gelóóf niet eens, hel en verdoemenis. Op de vraag of ik een keurig bestaan leid, heb ik ‘nee’ geantwoord, omdat ik niet weet wat ze met keurig bedoelen.
‘Met veel zorg voor netheid en goede manieren’, zegt de Dikke van Dale. Goed, ik ben geen pauper, maar ‘keurig’ kun je me ook niet noemen. Als klap op de vuurpijl zat ik tijdens spijbeluren weleens in de kroeg. Foei, foei, foei.
Ik had al lang onder de groene zoden moeten liggen.
Maar nee. De uitslag zegt ook dat een hoge score niet betekent dat ik onherroepelijk een verslaving zal ontwikkelen. Want behalve de behoefte aan spanning bepalen ook mijn persoonlijke normen en waarden en mijn familie- en vriendenkring of ik daadwerkelijk een verslaving zal ontwikkelen.
Niets aan de hand dus. Ik houd dan wel van keiharde rockmuziek, ik heb tenminste nog normen en waarden. Ik raak dus niet verslaafd. Ha, fijn. Voor de zekerheid laat ik me na het optreden van Metallica op Rock Werchter wel opnemen in een verslavingskliniek.
Serieus Psychologie Magazine en HOOGLERAAR verslavingspsychologie meneer Barnes??
We pakken ze er weer even bij hoor, momentje…
* Controleverlies
* Intolerantie
* Ontwenningsverschijnselen
* Zucht
Ohja. En genetische belasting. Maar ach… dat laatste valt natuurlijk in het niet bij je muziekvoorkeur.
*De test is een vertaling van de Addiction prone personality (APP) scale, ontwikkeld door prof. G. Barnes, hoogleraar verslavingspsychologie, universiteit van Victoria, Australië.
LEES MEER...