Wanneer
De avond
Zich verschuilt
Onder de vleugels
Van de nacht
Weerklinken
In lange witte gangen
Geluiden
Die een stevige tred
Verraden
Ze doorklieft
De nacht
In haar witte gewaad
En laat het donker
Even verdwijnen
Ze hield
Mij vast
Alsof nog nooit
Een patiënt
Haar was ontschoten
Gedachten
Aan bevrijding
Van zorgen
En van pijn
Verdwenen
Ze sprak
Woorden die alleen
Een moeder kent
En van een bang kind
Een ridder maken
LEES MEER...