Hartjes

In de kliniek viel het me op dat bijna iedereen overal hartjes op kliederde. Ik was er één van, uiteraard. Mijn klapper zat vol verschillende uitvoeringen van het hart.

Liefde, daar ging het tenslotte allemaal om.

Tijdens creatieve therapie kreeg ik de opdracht om mijn toekomst op papier uit te beelden. De therapeut tikte me op de vingers toen ik aan een hart begon. ‘Geen hartjes, die zijn hier verboden’. ‘Wat? Waarom? Hoe kun je dat verbieden? Liefde is toch alles waar het om draait?! Liefde is het allerbelangrijkste! In mijn toekomst zie ik een ware liefde en dat beeld ik uit’, verdedigde ik.

‘Zelfliefde, bedoel je?’, was de reactie van de therapeut.

Zelfliefde? Mijn hersenen kraakten als twee oude verroeste tandwielen die vastliepen in elkaar.

Mijn eerste gedachte was een liefdevolle relatie met een happily ever after scenario. Maar ik hou heus wel van mezelf. Toch? Of doe ik het niet goed, aangezien ze dit zegt? Wat zou ik niet goed doen dan? Zou een opname in een afkickkliniek al dan niet hét antwoord hierop zijn?

Later in herstel leerde ik dat mijn idee van zelfliefde gebaseerd was op perfectionisme in combinatie met goedkeuring nodig hebben van een ander. Want pas als ik voldoe aan mijn eisen ben ik andermans liefde waard. En het wordt pas écht als iemand me dit bevestigt, keer op keer.

Zo kwam ik dus vast te zitten in een patroon. Mezelf op de kop geven als ik een fout maak en om bevestiging vragen dat het goed komt - mezelf op de kop geven dat ik goedkeuring en bevestiging vraag - bevestiging vragen of ik wel bevestiging mag vragen en me daarover weer op de kop geven want ik zou beter moeten weten.

Als je een recept voor drama wilt, dan raad ik je deze aan.

Hoe langer ik aan de twaalf stappen werk, hoe beter ik zie wat zelfliefde inhoudt. Hoeveel erkenning en bevestiging ik ook van iemand krijg, het zal nooit de leegte opvullen van de overtuiging niet goed genoeg te zijn.

Het lukt steeds beter om met mildheid naar mezelf te kijken, als een ouder naar een zesjarig kind.

Ik kan mijn innerlijk kind beter omarmen en met empathie zeggen; je bent alle liefde van de wereld waard, jij bent een goed mens, je bent waardevol en belangrijk, jij doet er toe.

Pas als ik dit voel in het diepste van mezelf zal ik weer hartjes durven tekenen in de volgende collage over mijn toekomst.