De herfst heeft ook hier haar intrede gedaan, weliswaar nog zonder regen, maar toch. De ochtenden beginnen mistig en koud, het waait, de blaadjes vallen en alles heeft bruine aardetinten.
Met die herfst spelen ook mijn gevoelens van melancholie en besef van vergankelijkheid weer op. Die onvermijdelijke wisseling van seizoenen doet mij beseffen dat ook wij slechts een onderdeel zijn van die eeuwige cyclus; groei, bloei, verval, afsterven en nieuwe knoppen aanmaken. Zo energiek en positief als ik me in het voorjaar voel, zo lusteloos en mistroostig voel ik me nu. Beseffend dat ik in de herfst van mijn leven ben aangekomen wil ik toch ook weer nieuwe knoppen aanmaken. Me voorbereiden op die volgende spirituele groeispurt die ook weer komt. Flora en fauna spelen gewoon automatisch in op die wisseling van seizoenen, die weten intuïtief wat er gaat komen en wat ze moeten doen. Wij mensen zijn ons daar echter ook expliciet van bewust. Dat maakt het wel wat ingewikkelder. Bewust zijn is mijn motto geworden sinds ik hier in maart 2013 neerstreek en dan krijg je dit soort mistroostige buien. Daar ben ik me heel goed van bewust.
Maar goed, het is oktober, hier bij de AA in Frankrijk de maand van de tiende stap. Wij maakten er een gewoonte van onszelf te onderzoeken en erkenden direct de fouten die wij hadden gemaakt. Stilstaan bij jezelf, kijken naar je zelf, je eigen spirituele ontwikkeling tegen het licht houden en je bewust worden van je eigen groeistuipen. Dat hoort er bij in deze maand. Maar diezelfde 10e stap leert ook dat je niet bij de pakken neer mag gaan zitten. Integendeel: je moet in actie komen. Negatieve gevoelens en negatieve gedachten zijn gevaarlijk voor ons verslaafden. Negativiteit en spanningen moeten vermeden worden want die kunnen een terugval dichterbij brengen.
Dus zoek ik in de afstervende natuur naar inspiratie en vraag mijn Hogere Macht om leiding en begeleiding. Mijn Hogere Macht spreekt tot me via de de stem van mijn Intuïtie, mijn Geweten. Een ieder die luisteren wil kan die horen. Zij zit diep verankerd in je binnenste, in je for interieur zoals ze hier zeggen. Soms verstopt ze zich, of blokkeer ik haar en is het tijd om even stil te staan, om beter te kunnen luisteren. Helemaal Stap 10 dus.
Ik hoor en begrijp dat somberheid, neerslachtigheid, mistroostigheid, melancholie of hoe ik mijn stemming ook wil noemen vaak allemaal slechts een vorm van zelfmedelijden zijn. En dát gevoel is nog gevaarlijker voor ons. De beste remedie daartegen is het oproepen het gevoel van dankbaarheid. Dankbaarheid en het maken van dankbaarheidslijstjes als middel tegen negatieve gedachtes, negatieve gevoelens en zelfmedelijden.
En dat is niet zo moeilijk. Dan hoef ik alleen maar terug te gaan naar 25 augustus 2011, de dag van mijn rock bottom, net voor ik in SolutionX terecht kwam. Of beter aan alles wat zich sindsdien voltrokken heeft. Ik gebruik bewust de woorden 'voltrokken heeft', want het was alsof ik werd meegevoerd in een stroom van gebeurtenissen die helemaal aanvoelden of ze zo moesten zijn.
Op 22 september vierden we samen de Dag van Herstel. In de Grote Kerk van Breda. Daar zag ik velen van jullie, daar zag en voelde ik ook dat onze beweging een steeds grotere vlucht neemt. Dat het aloude 12 stappenprogramma van de AA over haar oevers stroomt en vele nieuwe akkers bevloeit en vruchtbaar maakt. Allemaal redenen tot dankbaarheid, maar mijn hart stroomde pas echt helemaal over van dankbaarheid toen ik Don tegen kwam. De man die mijn leven gered heeft, in een rolstoel, verkrampt door de Parkinson en nauwelijks meer te verstaan. Toch had hij de moed gehad om te komen, om zich zo te tonen aan ons zijn mede lotgenoten. En hij was blij dat hij gekomen was om samen met ons Herstel te vieren. Samen, dat samen verdrijft melancholie, somberheid, mistroostigheid en andere herfstige gevoelens. Ik wandel door op de weg naar binnen, de veiligste en misschien wel enige weg naar duurzaam herstel.
Hans Rijneveld
Herstellerij de Eenvoud
www.de-eenvoud.com
Telefoon +33 473 522369
LEES MEER...