In de gevangenis mag men maximaal twee vogeltjes of twee vissen op cel hebben. Zorgen voor iets levends werkt ook louterend op het eigen gemoed, zo is de gedachte. En verdomd, als ik zie met hoeveel liefde de gedetineerden de levende have benaderen kan ik me het gedrag waarvoor ze veroordeeld zijn nauwelijks nog voorstellen. Hele begrafenissen - inclusief oprechte huilbuien - heb ik meegemaakt als de parkiet door een noodlottig ongeval het loodje legde. Veel minder emotie zag ik als een week later de broer van een van hen in een conflict flink te grazen was genomen. ‘Die mafkees kon erop wachten’ - en weg was de emotie.

Soms bellen we de dierenambulance, regelen een oppasadres of plaats in het asiel als het baasje binnenkomt en zojuist van straat is geplukt. Dat is een dankbare actie voor iedereen. In coronatijd bleken de skypemomenten met de hond populairder dan met menig familielid.

Toen de dames van Dutch Cell Dogs zich aandienden om asielhonden door gedetineerden te laten trainen, was dat dan ook een schot in de roos. Waar de maatschappij de gedetineerde had uitgekotst en de hond door onhebbelijk gedrag in het asiel moest blijven, kregen in dit programma beiden de kans om zich te rehabiliteren. De gedetineerde laat zijn pantser zakken en geeft zijn hart aan het dier. De hond is vervolgens dankbaar en besluit nu wel te gaan luisteren. Iedereen blij!

De combinatie gedetineerde en dieren is niet altijd succesvol. Dit bleek toen het, op het eerste gezicht, sublieme plan om Leo in zijn herstelperiode niet naar een kliniek te sturen, maar in te zetten als schaapsherder op een mislukking uitliep. Leo, altijd goedlachs en in voor een praatje, hield weliswaar van dieren, maar had er niet op gerekend dat schapen ook echt niets terugzeggen. De eenzaamheid sloeg toe en Leo haakte af.

Maar ook aan de dierenliefde van sommige verslaafden zitten grenzen getuige dit hardnekkige gerucht: om de goudvissen de gevangenis in te voeren worden deze aangeleverd in een plastic zakje met vloeistof. Het zakje gaat vervolgens in zijn geheel naar de gedetineerde. Toen er opvallend veel vissen ingevoerd werden bereikte ons al spoedig de reden: De vissen zwommen in pure wodka! Proost!