Uit rioolwateronderzoek blijkt dat de Rotterdammer in 2023, in vergelijking met 2016, 60 procent méér xtc, 35 procent méér cocaïne en 25 procent méér cannabis is gaan gebruiken. Nog specifieker zegt het rioolwateronderzoek dat er dagelijks maar liefst 5000 xtc-pillen worden geslikt, 70.000 lijntjes cocaïne gesnoven en 54.000 joints worden gerookt. Alsof heel Rotterdam, dagelijks, hand in hand, de lijnbaan afschuimt.

Wat me zo steekt in deze aanpak is het feit dat er schijnbaar alleen politieke aandacht is voor de criminele gevolgen van het drugsgebruik. Nergens lees ik dat het verschrikkelijk is dat er in vergelijking met 2016 zoveel meer Rotterdammers drugs nodig hebben om hun bestaan vreugdevoller te maken, de angst te maskeren en zonder extra schade het einde van de dag te halen. Het drugsgebruik in de samenleving is tegelijkertijd ook de spiegel van diezelfde samenleving. Waar de sociale rol van de staat meer en meer verdwijnt en de politiefunctie die plaats inneemt om zo bij de kiezer te kunnen scoren, is het niet vreemd wanneer grote groepen afvallen.

De krant van afgelopen week wist me te vertellen dat Rotterdam de armste stad van Nederland is. 18.7 procent van de Rotterdammers leeft onder de armoedegrens. Dat zijn zo’n 125.000 Rotterdammers die snakken naar een beetje rust in het hoofd, die snakken naar een beetje chemisch geluk in het lijf. De 100.000 Rotterdamse laaggeletterden zijn ondertussen meer dan welkom als uithaler in de containerterminal, bommenlegger of koerier in de cannabisindustrie. Je hoeft er geen raketgeleerde voor te zijn, het geeft financiële aanzien en je bent er welkom. Toen ik vroeg om rioolwateronderzoek in de gevangenis werd dat door de landelijke directie afgewezen. Mijn wens om up to date geïnformeerd te zijn over alles wat gebruikt wordt in de gevangenis en zo de juiste hulp aan te bieden, haalde het niet bij de angst voor het uitlekken van die cijfers. Want, oh-oh, stel je voor dat uitlekt dat de huidige gevangenispopulatie vooral bestaat uit laaggeletterden, verstandelijk beperkten en mensen die leven onder de armoedegrens.