Herstel is prachtig, maar zeker in het begin eindeloos pittig. Ook voor de omgeving kan het een hele kluif zijn. Toch is het belangrijk en zelfs essentieel dat je blijft geloven in je dierbare, en dit is waarom.
1. Geloof inspireert geloof
Zeg nou zelf: als iemand je steeds laat weten dat je iets niet kunt, draagt dat niet lekker bij aan je geloof in jezelf, toch? En in herstel is het juist belangrijk dat je gelooft in jezelf en dat je je gesteund weet. Natuurlijk, herstellen moet je voor jezelf doen en niet voor een ander, maar op de moeilijke momenten is het geloof van je dierbaren zijn gewicht in goud waard.
2. Wij zijn meer dan onze verslaving
Verslaving is een ziekte en die ben je niet, die heb je. Naast verslaafd zijn we ook ouders, vrienden, geliefden, collega’s. We zijn jazzliefhebbers, koffiedrinkers, leesmonsters, pumpdragers: we hebben zoveel eigenschappen die niets met onze ziekte te maken hebben en die bij ons blijven als we in herstel zijn.
3. Stigma vermindert door iemand als een mens te behandelen
Stigma is een schandvlek die moeilijk af te wassen is. Door een verslaafde in herstel als een gewoon mens te behandelen –want dat zíjn we – wordt die schandvlek niet groter, maar juist kleiner. En dat is voor iedereen goed.
4. Zichzelf veroordelen en bekritiseren doen herstellenden al genoeg
Wat heb ik de afgelopen jaren toch gedaan, wat ben ik een slechte moeder geweest, een vreselijke partner, een rotvriend. Had ik nou maar niet… Als ik nou maar wel… We kennen de cirkel van kritiek en pijn vaak maar al te goed. Stamp je dierbare niet nog verder die cirkel in, maar pareer de pijn met liefde en geloof. Want herstel is het vieren waard.
Datum: 14/06/2017
LEES MEER...