7 hardnekkige mythes over verslaving en eetstoornissen

1. Iedere verslaafde heeft een slechte jeugd gehad
Dat dit grote onzin is, bewijst de wetenschap. Verslaving heeft deels te maken met genen en deels met omgevingsfactoren. Bezit je veel risicogenen, dan heb je absoluut geen jeugdtrauma’s nodig om verslaafd te raken.

2. Het hebben van een eetstoornis is iets van deze tijd
Nee, van Queen Mary van Schotland werd al gezegd dat ze anorexia  had. Vroeger kwam het wel minder voor, omdat een eetstoornis pas tot bloei komt als er een overdaad aan eten is.

3. Je hebt psychische en lichamelijke ziektes
Zoals Dick Swaab beschrijft in zijn boek Wij zijn ons brein, is een psychische ziekte een stoornis in je hersenen. Hersenen zijn een onderdeel van je lichaam dus in feite zijn alle ziektes lichamelijk.

4. Verslaafden hebben een zwakke persoonlijkheid
 Verslaving heeft niets met persoonlijkheid te maken, maar alles met genen en omgevingsfactoren. Bovendien, een 'zwakke persoonlijkheid', wat is dat eigenlijk?

5. Een heroïneverslaving is de ergste verslaving van allemaal
Heroïne is de meest verslavende stof, maar dat wil niet zeggen dat een heroïneverslaving de ergste verslaving is. Seks is niet perse een verslavende stof, maar dat maakt een seksverslaving dus niet minder erg.

6. Anorexia is gevaarlijker voor je lijf dan boulimia
Anorexia valt meer op door het ondergewicht wat iemand kan hebben, maar iemand met boulimia loopt even groot risico op lichamelijke kwalen en uitputting.

7. Roken is meer een gewoonte dan een verslaving
Dat nicotine een zeer verslavende stof is, weten we inmiddels allang. Toch blijven veel mensen roken als een slechte gewoonte zien, waar je makkelijk mee kunt stoppen 'als je maar wil'. 80 procent van de rokers wíl ook stoppen, maar omdát het zo verslavend is, is dat juist heel moeilijk. 90 procent van degenen die een stoppoging deden, blijkt na een aantal jaar toch te zijn teruggevallen.