Een verslaving heeft ook een enorme impact op vrienden en familie. De gevolgen van een verslaving kunnen ervoor zorgen dat er communicatieproblemen ontstaan binnen het gezin. In een poging om het gedrag van de verslaafde het hoofd te bieden, nemen gezinsleden vaak een bepaalde rol op zich.
Deze rollen kunnen voorkomen in een codependent gezin:
1. DE VERZORGER/BEMIDDELAAR
De rol van de verzorger is de meest herkenbare rol. Deze persoon neemt de verantwoordelijkheden en problemen van de verslaafde op zich en probeert de balans in het gezin te bewaren. De verzorger beschermt de verslaafde tegen de gevolgen van zijn of haar verslaving en verbergt de problemen tegenover vrienden en familie.
2. DE HELD
De held vindt dat hij ervoor moet zorgen dat het gezin succesvol lijkt tegenover de buitenwereld. Deze persoon wil zo goed mogelijk presteren in alles wat hij doet. Hij negeert het verslavingsprobleem binnen het gezin door te doen alsof het er niet is. De rol van de held is vaak voor het oudste kind binnen een gezin. Dit kind neemt ook volwassen taken als koken en schoonmaken voor zijn rekening. Is de verslaafde in kwestie een ouder, dan is de held meestal ook de verzorger. De held lijkt alles op orde te hebben, maar kampt met een groot gevoel van schuld en schaamte.
3. DE REBEL
De rebel is een tegenstelling van de held. Deze persoon daagt mensen uit en probeert aandacht te krijgen door zich negatief te gedragen. Mensen die deze rol op zich nemen zijn vaak boos, vijandig en hebben problemen op school, op hun werk, of met de wet. Achter dit masker gaan gevoelens schuil van eenzaamheid, boosheid en leegte. Dit gevoel kan ervoor zorgen dat de persoon zelf alcohol en drugs gaat gebruiken om de pijn te verzachten.
4. DE MASCOTTE
De mascotte is de clown van het gezin. Door middel van humor probeert hij de aandacht af te leiden van de problemen. De humor die gebruikt wordt is onvolwassen en pijnlijk. Het is een directe reflectie van de woede en het verdriet dat hij vanbinnen voelt. Als de persoon deze rol blijft volhouden is het op latere leeftijd vaak moeilijk om de confrontatie met problemen aan te gaan.
5. HET VERLOREN KIND
Het verloren kind is stil en terughoudend. Hij zal niet snel praten over een verslaafd gezinslid of over in herstel gaan. De manier waarop dit gezinslid met de verslaving omgaat, is door afstand te nemen en zijn eigen behoeftes op te geven. Hierdoor wordt deze persoon snel vergeten en ontstaan er gevoelens van verwaarlozing, eenzaamheid en uiteindelijk woede. Als het verloren kind deze rol blijft volhouden, zal hij geen normale sociale vaardigheden ontwikkelen. Het is dan heel moeilijk om gezonde relaties aan te gaan en te onderhouden.
LEES MEER...