Het gewicht van een wielrenner is van cruciaal belang in deze competitieve sport. Elke kilo telt. Het streven naar de perfecte verhouding tussen zo sterk mogelijk zijn op de fiets en lichaamsgewicht leidt tot een zorgelijke situatie: verstoorde eetgewoonten. Tot nu toe is dit een opkomend probleem dat nog niet veel aandacht heeft gekregen. Maar veel renners hebben of krijgen hier wel mee te maken, waarbij sommigen ook ondervoed raken.  

Wielrenners spreken zich uit
Leontien van Moorsel is het grootste voorbeeld van een wielrenner die kampte met een eetstoornis, maar steeds meer renners geven aandacht aan de kwestie. Bijvoorbeeld Maaike Boogaard die rijdt bij de Belgische ploeg AG Insurance Soudal-Quick-Step. Boogaard beweert dat sommige renners verslaafd zijn aan bewegen, bang zijn voor koolhydraten en ongezonde gewoonten ontwikkelen zoals snel naar het toilet gaan na het eten. Ze zegt ook dat het veel vaker voorkomt dan gedacht. Een andere renner, Jenny Rissveds uit Zweden, spreekt openlijk over haar eigen strijd met een eetstoornis en depressie. Ze dringt aan op het doorbreken van het taboe rondom dit onderwerp in de wielrennerij. “De eerste stap naar genezing begint met het erkennen van het probleem en het zoeken van professionele hulp.

Bewustwording
Deskundigen in de sport, zoals diëtisten en ploegartsen proberen nu de bewustwording te vergroten en renners te helpen een gezondere relatie met eten te ontwikkelen. Het belang van goede voeding en het vermijden van extremen, zoals extreem dun zijn wordt benadrukt. Dit nieuws werpt een kritische blik op de noodzaak om verslavings- en eetproblemen in de wielersport serieus te nemen en te werken aan de gezondheid en het welzijn van professionele wielrenners. Het bewustzijn en de educatie over deze kwestie zijn van groot belang voor de toekomst van het wielrennen.