De nieuwe Lef ligt in de winkel!
Meer preventie en slimmere samenwerking: dat was een van de doelen van decentralisatie van de zorg. Vooral voor de jeugdhulp zou dit uitkomst bieden. Nu, na twee jaar, blijkt uit de jaarrapportage van de Transitie Autoriteit Jeugd (TAJ) dat er nog niet echt schot in zit. GGZ Nederland luidt de noodklok.
Er is brede steun voor de overgang van jeugdhulp naar gemeenten, concludeerde de TAJ. Maar er zou te veel tijd, energie en geld naar randzaken gaan: regio’s die uit elkaar vallen, bureaucratie en foute verwijzingen. Een ander probleem is dat gemeenten soms achteraf betalen, waardoor jeugdhulpaanbieders in de financiële problemen komen. Dit zou er op termijn voor kunnen zorgen dat aanbieders omvallen of zich terugtrekken. En dat heeft weer gevolgen voor de toegankelijkheid van jeugdhulp in sommige regio’s.
Jacobine Geel van GGZ Nederland: ‘De kosten voor jeugdhulp blijven op deze manier hetzelfde, terwijl het budget lager is. Dit is een neerwaartse spiraal waarbij er steeds minder geld overblijft voor de kinderen zelf. Dit moeten we zien te doorbreken.’
Datum: 03/04/2017
‘Ik heb altijd goed kunnen tetteren, maar na mijn scheiding werd het een probleem. Toen ging het van drinken naar zuipen. Mijn ex kreeg op een gegeven moment een hersenbloeding en is veranderd. Hij ging veel alcohol drinken en begon mij te slaan. Toen was de maat vol, in 2003 ben ik bij hem weggegaan. Twee maanden later overleed hij.’
Lange tijd nadat ghb-verslaafden in herstel zijn geraakt, voelt het voor hen alsof ze in een soort film leven. Ze zijn nuchter, maar hun gevoel strompelt er in de verte nog wat achteraan. Hoe kan dat? Kent deze verslaving gevolgen die wellicht onherstelbaar zijn?