Volgens de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) zijn de wachtrijen zo lang omdat er gebrek is aan samenwerking in de zorg. Daarnaast stijgt het aantal mensen dat een eetstoornis heeft. Begin 2021 waarschuwde de Nederlandse ggz er al voor dat de zorgorganisaties die gespecialiseerd zijn in eetstoornissen al bijna aan hun maximumcapaciteit zitten. De IGJ zag ook dat jongeren naast een eetstoornis ook vaak kampten met verslaving, gedragsproblematiek en depressieve klachten, ook medemogelijk door de pandemie.

Aanbevelingen

In het najaar van 2022 deden de IGJ en de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) samen onderzoek naar het verkorten van de wachtlijsten. Zij bevolen aan alle betrokken partijen (zorgaanbieders, zorgverzekeraars, ministerie van VWS) aan om samen aan de bewustwording van de (on)mogelijkheden van de ggz te werken. Ook zou er een beter regionaal inzicht van de vraag en aanbod van hulp moeten komen. Daarnaast is samenwerking tussen huisarts en het sociaal domein en de samenwerking vanuit het ministerie van VWS belangrijk.

Wachttijden blijven lang

Uit een factsheet van Vektis (business intelligence centrum voor de zorg) blijkt dat de gemiddelde wachttijden tot en met september 2022 voor eetstoornisbehandelingen nog steeds hoog lag, op negentien weken. De aanvaardbare wachttijden binnen de ggz die zijn vastgesteld door de overheid is veertien weken. Dat de wachttijden voor behandelingen al jaren erg lang zijn, blijkt ook uit het verhaal van de 38-jarige Pleun. Pleun kreeg afgelopen week euthanasie omdat ze niet kon genezen van haar eetstoornis, ze verscheen in een artikel van nu.nl. Haar vader heeft jaren gevochten voor een behandeling, maar door de lange wachttijden en doordat ze ‘behandel-resistent’ werd verklaard, mocht een behandeling niet baten.