‘In mijn puberteit kwam ik met seksboekjes in aanraking. Sindsdien is het eigenlijk nooit opgehouden; ik had op een gegeven moment hele tassen op zolder liggen. Het werd een obsessie. Daarna kwamen de video's, dvd's, webcamseks. Het was niet zo dat ik er ieder uur mee bezig was, maar ik dacht er constant aan. Als mijn vrouw zei: 'Ik ga zaterdag een dagje met vriendinnen weg', dacht ik: mooi, dan kan ik weer.’
Dit artikel verscheen in december 2015 in Lef Magazine
Tekst: Loekman Celik
Beeld: Mitch van Schijndel
‘Ik deed alles buiten mijn vrouw om. Ik ging ook naar de Wallen, geen prostitutiebezoek want dat durfde ik niet. Ik keek dan naar filmpjes in die cabines. Ook heb ik eens een peepshow bezocht. Dan kijk je door zo'n raampje naar een vrouw die jou ook ziet. Ik masturbeerde en kwam klaar, ik vond het spannend dat zij dat zag. Ik zocht altijd naar de hoogst haalbare kick. Ook als ik naar seksblaadjes keek, dan bleef ik maar doorbladeren. 'Misschien is er ergens anders nog een beter plaatje.'
Niemand wist ervan. Mijn vrouw, met wie ik zeven jaar samen was, vond eens een dvd. Dat liep met een sisser af. Maar op een dag zag ze op mijn computer wat ik allemaal uitspookte. Dat was erg shocking voor haar. In het begin ontkende ik nog het een en ander, en ik ging er nog een tijdje mee door. Maar die confrontatie was wel het breekpunt voor mij, ik wist dat het zo niet langer kon. Ik kan me goed voorstellen dat zij zich bedrogen voelde, dat het voor haar schokkend en pijnlijk was. We zijn uiteindelijk gescheiden, mijn verslaving was niet de enige reden maar het heeft zeker een rol gespeeld. Ze zei dat de ‘waarachtigheid’ weg was in onze relatie. Ik kende dat woord daarvoor niet eens.
Mannen waren bedreigend
Ik las een artikel van seksuoloog Hannie van Rijsingen, dat ging over het fenomeen seksverslaving. Daar herkende ik mijzelf volledig in. ik ging dus in behandeling bij Incontrool, daar is zij de oprichter van. Sinds 2007 - twee jaar na die confrontatie met mijn vrouw - ben ik helemaal hersteld, ik kijk geen porno meer. Het is voor mij niet functioneel meer, ik probeer nu intimiteit van binnenuit te vinden. Waar ik het meeste baat bij had, is toen ik tijdens mijn behandeling in een zogenaamde mannengroep ging. Mijn vader was weinig aanwezig in mijn jeugd, waardoor ik niet vertrouwd was met mannen; ik vond ze zelfs bedreigend. Ik leerde daar dat het belangrijk is dat mannen elkaar opzoeken en ondersteunen. We hebben elkaar echt nodig. Ik put daar tot op de dag van vandaag veel kracht uit. En omdat ik coaching altijd leuk heb gevonden, werk ik nu als consultant bij Incontrool.
Mijn eerste echte contact met een vriend was met Walter. Met hem kon ik over voetbal praten, maar ook over intieme dingen als relaties en angsten. Ik merkte tijdens die gesprekken dat mijn hart openging. Als ik daarna bij mijn vriendin was, merkte ik dat ik veel opener tegen haar was.
Hechtingsproblematiek
Door mijn ouders had ik problemen met intimiteit. Mijn moeder projecteerde haar behoeftes op mij en gebruikte mij als partner. Ik geloof niet dat ik met incest te maken met gehad, wel ‘geestelijke incest’. Om die reden voelt intimiteit met vrouwen vertrouwd, maar is het ook heel beladen. Daarom was porno zo interessant voor mij. Bij webcamseks kon ik mij verbergen achter mijn scherm. Daarin zie je die drang naar intimiteit terug in combinatie met hechtingsproblematiek. Mijn ouders zijn nu van hoge leeftijd, ik ga ze niet meer proberen te veranderen. Maar door aan mijzelf te werken heb ik ze weer in mijn hart kunnen sluiten. Die generatie wist ook niet beter en had andere prioriteiten: de wederopbouw van Nederland, hard werken en ervoor zorgen dat de kinderen te eten hadden.
Het hele scala
Of het echt een verslaving is, weet ik niet. Maar ik wil het ergens ook wel benoemen. Voor mij is de definitie dat jij en je omgeving eronder lijden, maar dat je het toch blijft doen. Sommigen zijn er ook veel geld aan kwijt. Zelf heb ik het meeste besteed aan webcamseks, ik weet niet meer hoeveel. Om een nieuwe kick te vinden moest ik steeds mijn grenzen verleggen. Het laatste stadium bij mij was de peepshow, niet lang daarna had ik die confrontatie met mijn vrouw. Maar prostitutiebezoek had zomaar de volgende stap kunnen zijn. Sommigen gaan nog verder en dan schurkt het tegen het criminele aan. Die mensen begeleiden wij bij Incontrool ook. Maar kijk, als je pedofiel bent vanuit je geaardheid, dan verwijzen we je door. Dat gaat over iets heel anders en daar heb ik geen kaas van gegeten.
'Door de mannengroep heb ik geleerd dat wij mannen elkaar echt nodig hebben'
Wij behandelen veel mensen die verslaafd zijn aan cyberseks, massagesalons, dates. Het hele scala komt voorbij. Ook bieden wij hulp en begeleiding aan de partners van verslaafden. Tijdens de behandeling leren we dat je de verslaving niet moet wegdrukken, maar juist moet accepteren. Het werkt hetzelfde als bij een vriend, als je je hele leven boezemvriendjes met iemand bent en je zegt ineens: 'Ik heb je niet meer nodig', dan zal diegene heus nog weleens aankloppen. De kunst van herstel is om hem te zien, te accepteren en hem niet meer nodig hebben.
Taboe
Het taboe omtrent seksverslaving is iets wat mij altijd nog bezighoudt. Iedereen kan op internet mijn verhaal terugvinden, ik denk er weleens aan om het te verwijderen. Het kan zijn dat het tegen mij gebruikt wordt als ik bijvoorbeeld ergens naar solliciteer. Ik heb het toch laten staan, want dit is mijn geschiedenis en hopelijk kan ik anderen ermee helpen. Het kan voor iemand al heel veel uitmaken als hij weet dat hij niet de enige is.’
Dit artikel komt uit de rubriek 'Rock bottom'. Rock bottom betekent letterlijk de bodem van de put raken. Het absolute dieptepunt in een mensenleven. Echter, dit symbolische dal betekent in veel gevallen ook een keerpunt. Voor veel mensen is rock bottom dat moment dat ze beseffen dat er actie moet worden ondernomen.
LEES MEER...