Verslaving is een familieziekte, maar herstel een familiefeest. Deze broers en zus zijn samen in herstel en groeiden nog dichter naar elkaar toe. In februari 2020 publiceerden we hun verhaal in Lef Magazine.

Naam: Cees van Weerd 
Leeftijd: 65 
Beroep: Tekstschrijver 
Drug of choice: Alcohol 
In herstel: 5 maanden 

'Twintig jaar geleden zocht ik voor het eerst hulp voor mijn alcoholisme, maar mijn herstel bleek met meerdere opnames vallen en opstaan. Toen mijn broer en zus ook alcoholisme bleken te hebben, voelde ik me daarin minder alleen en beter begrepen. Samen in herstel maakt onze band extra sterk. Toen ik vorig jaar terugviel, voelde ik me vooral ten opzichte van hen aanvankelijk schuldig. Zij konden het wél,  hadden het soms óók moeilijk, maar ik was toch weer die loser bij wie het niet lukte. Dat voelde bijna als het verbreken van een code tussen ons drieën. In de kliniek kwamen mijn broer en zus op bezoek en zij hebben mij toen glashelder gezegd wat ik in hun ogen in gebruik heb laten liggen en waar ze mij als broer hadden gemist. Dat ze altijd eerlijk zijn, óók nu het weer goed gaat, steunt enorm. Maar herstel doen we ieder op onze eigen manier. Wessel bezoekt graag en veel meetings, Saskia moet van meetings juist niet zoveel hebben en ik schrijf over verslaving en herstel een cabaretprogramma.' 

Naam: Saskia van Weerd 
Leeftijd: 56 
Beroep: Horecamedewerker 
Drug of choice: Alcohol 
In herstel: bijna 4 jaar 
 
Vroeger wisten we best van elkaar dat we te veel dronken, maar als je het alle drie doet hoeft niemand het toe te geven. Tijdens familiefeestjes tikten we in de keuken altijd alvast wat glazen weg, voordat we ons bij het normaal drinkende gezelschap voegden. Het is dat ons kent ons-gevoel: we steunden elkaar in gebruik, maar gelukkig ook in herstel. Het doet toch wat met je broer-zusrelatie als je hetzelfde probleem hebt en het vervolgens overwint. Zo herkennen we alles bij elkaar: de onrust, de zucht. Als het met een van ons niet goed gaat, wordt dat feilloos opgepikt door de ander. Tegen Cees zeg ik altijd dat herstel geen wedstrijd is. Zijn strijd is zijn strijd. Naar meetings ga ik niet. Ik denk het niet nodig te hebben, in tegenstelling tot Wessel die juist enorm vaak gaat en er heel veel over praat. ‘Hou er nou eens over op, joh’, zeg ik soms. Zo helpen we elkaar, want je moet er ook niet te veel in blijven hangen.  

Naam: Wessel van Weerd 
Leeftijd: 63 
Beroep: HR-adviseur 
Drug of choice: Alcohol 
In herstel: bijna 7 jaar  
 
Toen Cees twintig jaar geleden voor het eerst werd opgenomen, was ik zelf nog zo arrogant om te denken dat ík geen probleem had. Ik voelde me beter dan hem, want ik kon mijn bed wel uitkomen en hij niet. Nu weet ik dat het juist moedig van hem was om hulp te zoeken. Van Cees leer ik dat ik niks beter ben dan wie dan ook en dat iedereen zijn eigen manieren van herstel heeft. Zelf ben ik redelijk fanatiek in het NA-programma. Meetings volgen, sponsor zijn, service doen: daar hebben mijn broer en zus helemaal niks mee. Ik vind dat soms wel moeilijk en ben bang dat ze terugvallen, want als ik ’s ochtends en ’s avonds niet bid tot mijn hogere macht, dan hoeft het van mij niet meer. Van Saskia leer ik het programma te relativeren. En waar ik een beetje bang voor was, is gelukkig niet gebeurd: onze humor samen is misschien iets minder zwartgallig, maar staat nog recht overeind! Ik krijg het er warm van als ik ons samen op de foto zie staan. Niet alle families vallen door verslaving uit elkaar, die van ons is er juist sterker van geworden. 

Tekst Redactie Lef Magazine, februari 2020
 
 

Reageer reacties (0)
LEES MEER...