Bang

De zomer is begonnen. Maar daar merk ik helaas weinig van. Vandaag is zoonlief op schoolreis naar Duinrell en is zijn rugzak voornamelijk gevuld met regenkleding. Afgelopen dinsdagavond was er een musicalvoorstelling van school en er werd gespeeld in het openluchttheater van Bloemendaal. De weersvoorspelling werd er niet beter op, ondanks de brede lach van Helga van Leur. 
Helaas moest er een half uur voor het einde gestopt worden. Het publiek regende weg. Maar de humor zat erin en iedereen zong in de stromende regen het nummer Happy en zo werd de avond nat maar vrolijk afgesloten.

Echt lekker buiten zitten in de warme zomerzon gaat het nu niet worden, dus rommel ik wat meer in huis. Ik zit wat vaker op Facebook, lees langer de krant en kijk wat vaker de herhaling van het journaal in de hoop dat Helga de zon op de weerkaart kan toveren. Op Facebook is een discussie gaande over drugsgebruik. De meningen lopen uiteen. De één is van mening dat het foute boel is en de ander wuift dat weg. Ook in de media komt het voorbij. Volgens het nieuwe Antenne-onderzoek van Jellinek is het innemen van drugs normaal geworden. Het landelijk gebruik is weer aan het pieken. We zitten weer op het record van 1997. Het verschil is dat in die tijd het gebruik werd geassocieerd met bepaalde subculturen, zoals house, maar dat nu een veel breder publiek gebruikt. Jellinek noemt dat ontzuiling.

Vanochtend stond er een artikel in een landelijke ochtendkrant dat melding maakte over het aantal suïcides in Nederland, wat naar een treurig record is gegaan. Het is de belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep 20-40 jaar. Eén van de oorzaken is verslaving. Tja, en daar zit ik dan als moeder van een puber in de dop. Dan ben ik best bang, bang voor wat zijn toekomst gaat brengen, bang voor groepsdruk, bang voor pilletjes, bang voor comazuipen en bang om los te laten. Het enige dat ik kan doen is de dialoog open houden, de communicatie transparant  laten verlopen en hem vertrouwen.

En er zijn momenten dat ik daar helemaal niet aan wil denken. Dan ga ik met zoonlief naar de opening van een supermarkt in het dorp, dan gaan we lacherig op de foto met een enorme hamster. We genieten van dit onbezorgde moment, al had ik het idee dat de hamster daar iets anders over dacht.