Een nieuw jaar is begonnen en ieder heeft weer een leeg boek met 365 bladzijden om te vullen. Ik hoop dat het prachtige verhalen gaan worden.
Zoonlief en ik zijn de feestdagen prima doorgekomen en mijn lieve kleine kerstboom staat nu mooi te wezen in m’n tuintje.
Er komt een felicitatie aan mezelf in het boek van 2018 te staan, twee zelfs. In februari mag ik 55 kaarsjes uitblazen en in maart ben ik 5 jaar abstinent. Jeetje wat lang en jeetje wat kort. De week detox staat mij nog zeer helder voor ogen en voelt niet als vijf jaar geleden. Velen zijn trots op mij, maar het voelt niet zo. Ik had er gewoon nooit aan moeten beginnen, dat had mij een hoop ellende gescheeld. Maar het feit is dat ik nu een veel krachtiger en helder persoon ben en een hoop lol kan hebben zonder alcohol.
Op dit moment is er veel in de media te doen over Dry January. De hele maand januari geen alcohol drinken na de hoge inname tijdens de feestdagen. Het is overgewaaid uit Engeland. Ik zie ze voorbij komen op Facebook en Twitter, de mensen die zich voornemen een maand niet te drinken en van een aantal weet ik van tevoren dat het niet gaat lukken. Het begint met hun worsteling dat ze hun alcohol missen als ze bepaalde sporten kijken op tv, dat ze een drankje nodig hebben als ze uit hun werk komen, gaan lunchen, staan te koken of omdat de vier in de klok zit.
Ik ken de smoezen en de verzonnen excuses, want ik heb ze zelf ook gebruikt. Misschien weten die mensen het wel van zichzelf maar er is elke keer weer een manjana. En wie ben ik om ze daar op aan te spreken, ik kijk wel uit, straks heb ik bonje en daar heb ik zo geen zin in.
Bnn’ers doen ook mee en schreeuwen het van de daken hoe goed en flink ze zijn. Ik haal mijn schouders op en denk er het mijne van. Waar ik heel veel moeite mee heb is alcohol als excuus te gebruiken voor als je buiten je boekje bent gegaan. Ja sorry, was dronken, ja duh.
En natuurlijk heb ik het over rapper Boef. Totaal respectloos jegens vrouwen en nee zo had hij het niet bedoeld, want hij was dronken. Hou toch op zeg, met dat jankerige gedrag.
Zoonlief is gisteren naar Madame Tussauds geweest en hij was tevreden dat Boef geen wassenbeeld had. Chantal Janzen wel glunderde hij. Trots liet hij mij een paar selfies zien met haar. Een ervan heb ik op Twitter gepost en die kreeg veel reacties. Maar de mooiste reactie kwam van Chantal zelf, een hartje. Met blozende wangen bekeek hij de tweet. Nu, een dag later, is de blos op zijn wangen nog niet verdwenen en laat hij zijn vrienden vol trots de foto en de reacties zien om daarna weer over te gaan tot de orde van de dag: 'mam…wat eten we vanavond?'
LEES MEER...