Iedere verslaving is uniek. En iedere verslaafde heeft zijn eigen triggers. Is dat bij de een een nare dag op het werk, is het bij de ander ruzie met familie en bij weer een ander kunnen het gevoelens van eenzaamheid zijn, die de verslavingsmechanismen activeren. En vooral de laatste zal het moeilijk krijgen de komende tijd. Het eenzaamheidsvirus ligt in deze Coronacrisis op de loer. Zij aan zij met het Coronavirus pakt het wie het pakken kan. Als hijgende monstertjes in onze nek. En laat dat eenzaamheidsvirus nou ook net weer een behoorlijke trigger zijn tot verslavend gedrag.
Ook ik heb te maken gehad met het eenzaamheidsvirus. Een virus dat door merg en been gaat. Je met huid en haar vanbinnen opvreet. Inclusief de onderhuidse haren. Het pleegde een behoorlijke aanslag op mijn leven. En ook op mijn levenskwaliteit. Met veel bloed, zweet en tranen heb ik me er aan ontworsteld en ben ik mijn relatieverslaving en de eenzaamheid de baas geworden. Hoe? Kun je je afvragen. Nou, door de enige remedie tegen eenzaamheid: verbinding. Ik ben me gaan verbinden met mijn vrienden door mezelf te zijn, open te zijn en eerlijk te zijn over mijn behoeftes, verlangens, wensen en grenzen. En bovenal ben ik me gaan verbinden met mezelf. Dat is niet over een nacht ijs gegaan. Maar in een geleidelijk proces van jaren, kan ik zeggen dat ik het inmiddels aardig onder de knie heb. En dan ineens er de Coronacrisis en lijkt alles op losse schroeven te staan.
Ik maak me oprecht zorgen. Zorgen over mijn eigen welzijn: zal ik naast het Coronavirus ook het eenzaamheidsvirus op afstand weten te houden? Als ik de verbinding met mezelf en anderen vast weet te houden, zal het me wel lukken, Met hier en daar een panische uitschieter. Maar wie heeft dat niet in deze tijd.
Maar naast mijn eigen welzijn maak ik me nog het meeste zorgen over de mensen die verslavingsgevoelig zijn en die in deze crisistijd geen vrienden, collega's, familie of naasten tot hun beschikking hebben. Want dat zijn er velen. Onzichtbaar. Eenzaam. En voor hen vraag ik nu de aandacht. Kijk alsjeblieft ook om naar de mensen in je omgeving voor wie een liefdevol gesprekje (op 1,5 m afstand) de dag kan maken of breken. Voor wie een kleine attentie een groot gebaar kan zijn. Voor wie een oprechte glimlach het verschil kan betekenen. De buurman. De collega. De verre neef van moederskant. Hoe klein ook: we kunnen hier allemaal het verschil in maken. A small act can make a big impact. Zodat we SAMEN het Coronavirus én het eenzaamheidsvirus de baas zijn!
LEES MEER...