Uit angst voor een conflict stelde ik vaak weinig of geen grenzen. Ik was als de dood dat de boel zou escaleren als ik mijn grenzen aangaf. Om de vrede te bewaren hield ik mijn mond. Ik vergat te luisteren naar mijn eigen behoeftes. Pas op het moment dat ik totaal uitgeput was en niet meer verder kon, besefte ik dat ik mijn grenzen totaal genegeerd en overschreden had.
Ben ik dan niet egoïstisch?
Veel moeders van een kind met een verslaving hebben moeite om grenzen aan te geven omdat ze het egoïstisch vinden van zichzelf. ‘Hoe kan ik nu eerst aan mezelf denken en dan pas aan mijn kind terwijl het helemaal niet goed gaat met mijn kind’, vragen moeders zich vaak af. Maar probeer het eens om te draaien: ‘Hoe kan je nu egoïstisch zijn als je met heel je hart je kind wil ‘redden’ van zijn verslaving en er alles aan doet om hem te helpen?´
Problemen met nee zeggen
Moeders zonder grenzen voelen vaak niet dat ze gepijnigd worden. Ze hebben problemen met ‘nee’ zeggen en vinden het moeilijk om zichzelf te beschermen. Ze staan hun kind toe misbruik van hen te maken, emotioneel of fysiek, zonder het besef te hebben dat ze het recht hebben om te zeggen; ‘Hou daar mee op, ik wil niet respectloos behandeld worden.’ Of: ‘Ik ben niet verantwoordelijk voor jouw gevoelens, gedachten of gedrag, dat ben jij zelf.’
Je grenzen aangeven
Je grenzen beschermen je en zorgen ervoor dat je op een gezonde manier blijft voelen, denken en doen. Als je in staat bent om je grenzen op een gezonde manier te aan te geven, dan weet je wat je wel en niet accepteert en doe je jezelf niet onnodig pijn. Het is belangrijk om zuinig op jezelf te zijn en grenzen aan te geven. Het stellen van grenzen is een voorwaarde om je eigen belangen (of die van andere gezinsleden) te beschermen. Het zorgt ervoor dat je kind weet waar hij of zij aan toe is en dat je weer in contact komt met elkaar. Het resultaat van het aangeven van je grenzen zal zijn dat je kind je veel meer gaat waarderen en respecteren. En welke moeder wil dat nu niet?
Hieronder volgen een aantal tips die je kunt inzetten om je grenzen aan te geven:
1. Blijf rustig
Geef duidelijk aan wat je wilt, maar blijf wel rustig. Als je boos wordt of gaat schreeuwen, dan wordt je kind ook boos en daar los je niets mee op. Je kind raakt veel meer onder de indruk als je rustig zegt waar het op staat.
2. Houd het bij jezelf
Zeg niet: ‘Jij moet dit’ of ‘jij moet dat’.Daar zal je kind alleen maar negatief op reageren.Voor je het weet heb je een woordenwisseling. Zeg in plaats daarvan: ‘Ik vind het niet prettig als je dit doet’ of ‘Ik merk dat ik het vervelend vind als je…’ Daarmee geef je aan wat jij ervan vindt. Dat is jouw goed recht. Het zijn immers jouw grenzen.
3. Geef je behoefte aan
Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik stel voor dat….’, en vertel wat je wilt dat er moet gebeuren. Je kunt wachten tot je kind een voorstel doet, maar het is beter om zelf het initiatief te nemen. Wat verwacht je van hem of haar? Waar heb je behoefte aan?
4. Ben consequent
Ben consequent en blijf steeds op dezelfde manier reageren als je het gevoel hebt dat je grenzen worden overschreden.Zo geef je duidelijk en zelfverzekerd aan hoe jij wil dat je kind met je omgaat.
Wil jij meer leren over het aangeven van je grenzen? Vraag dan mijn gratis E-book ‘Handreikingen voor ouders met een kind met een verslaving’ aan. In het E-book krijg je veel tips en handvatten die je direct toe kunt passen bij het aangeven van je grenzen.
www.mijnkindisverslaafd.nl
LEES MEER...