Jij als ouder speelt een belangrijke rol bij de beslissing van je verslaafde kind om hulp te zoeken. Je wilt op de juiste manier de gevoelige snaar raken om zo je kind te motiveren, maar dat is zo gemakkelijk nog niet.
Iedereen die wel eens iemand heeft geprobeerd te motiveren tot ander gedrag, weet hoe moeilijk dit is. Als je van een afstand naar de situatie kunt kijken, denk je te weten wat de juiste keuze is voor je zoon of dochter. Hoe kan het toch dat je kind dat maar niet wil snappen?
Laten we het omdraaien. Ben jij wel eens in een frustrerend gesprek beland waarbij iemand je wilde bewegen tot gedragsverandering waar je zelf niet achter stond? Sta eens even stil bij wat er toen met je gebeurde. Juist ja, waarschijnlijk ging je in verweer. Dat is menselijk. Een natuurlijke reactie. Misschien gebeurde er zelfs wel wat meer. Je begon aan jezelf te twijfelen. ‘Waarom ben ik niet goed genoeg zoals ik ben?’
Het is de kunst om als ouder in te spelen op de behoefte van je kind om te veranderen. Deze behoefte kan ergens ver verstopt zitten, maar is er vrijwel altijd. Motiveren is daarbij het sleutelwoord.
Motiveren is niet hetzelfde als overreden en al helemaal niet als dwingen. Je kunt jezelf beter als doel stellen dat je de eigen motivatie van je kind wilt vergroten. Zeker bij een behandeling voor verslaving is het cruciaal dat je kind zelf gemotiveerd is en zijn of haar eigen kracht inzet om te veranderen. Hoogst waarschijnlijk ziet je kind ook wel voordelen van gedragsverandering, maar tegelijk ook veel obstakels en bezwaren. De motivatie wordt groter als hij of zij zelf meer voordelen dan nadelen ziet.
Bij een motiverend gesprek ga je obstakels en bezwaren verkennen. Je spreekt je kind aan op het eigen vermogen en de eventuele wens om te veranderen. Wat daarbij centraal staat, is dat je kind zélf uitspreekt dat hij of zij wil veranderen. Dat betekent dat jij als ouder niet vertelt waarom je zoon of dochter zo nodig moet veranderen, maar dat je kind zelf aangeeft dat hij of zij het anders wil gaan doen. Je kind zal dat alleen doen als je begripvol en betrokken bent en geen oordelen uitspreekt.
Het is belangrijk om open vragen te stellen aan je kind.
Niet: ‘Je zult toch onderhand niet meer kunnen ontkennen dat je te veel drugs gebruikt?’
Wel: ‘Welke nadelen ervaar je zelf momenteel van je gebruik?’
Het is mogelijk om uitspraken over motivatie voor verandering uit te lokken.
Bijvoorbeeld: ‘Wat zou je zelf willen of kunnen veranderen?’
‘Hoe zou je willen dat je leven er over een jaar uitziet?’
‘Stel dat al je problemen opgelost zouden zijn, waar zou je dat dan aan merken?’
Probeer echt te begrijpen wat je kind bedoelt. Reflecteer, bevestig en vat samen wat je hoort. Bijvoorbeeld: ‘Dus je voelt na onze scheiding veel meer stress dan eerst, en je denkt dat je daardoor meer drugs bent gaan gebruiken, klopt dat?’ Of: ‘Dus jij drinkt in het weekend zoveel om de druk die je door de week op school voelt, even los te laten?’
Merk je veel weerstand bij je kind, ga dan niet in discussie maar ga in op de redenen achter de weerstand. Onderzoek deze samen. Geef je zoon of dochter zo nodig ook de tijd om alles even te laten bezinken, en kom er later nog eens op terug.
www.mijnkindisverslaafd.nl
LEES MEER...