Je hebt me heel lang laten geloven dat ik me anders voor moest doen dan ik was, dat ik eigenlijk niet kon wat ik wél deed. Dat ik niet goed genoeg was. Dat ik zonder jou te nietig, te eenzaam en alleen zou zijn. Niet dat ik dat besefte toen. Gevoed door mijn verslaving werd jij steeds sterker Eerst zonder dat iemand het merkte, later zonder dat alleen ik het merkte. De door jou aangedragen tekortkomingen maakte mij onzeker en zelfs angstig, je maakte mijn ziel ziek, leeg. En in ieder geval stil, hoorde ik alleen maar jouw stem. Was ik nooit tevreden, wilde altijd meer, meer en beter. De turbo stond altijd aan en joeg mij voort. Uiteindelijk werd het een radeloze, redeloze angst voor alles en niets. Door mijn verslaving werd jij meer en ik steeds minder. Tot je door blinde paniek en wanhoop van je troon werd gestoten en begon ik eindelijk te begrijpen. Dat ik het contact met mijn gevoelens was verloren, dat ik me niet meer kon verbinden, echt verbinden.

Afgelopen vrijdag ging mijn AA meeting in Montlucon over comprendre la maladie; de ziekte begrijpen. Nee, zegt de één dat is een non acceptation van je ziekte. Nee, zegt ook de ander want dan raak je verstrikt in heden én verleden. Niet proberen zegt de derde, dat is hoogmoed. Concentreer je op het begrijpen van het programma zegt de vierde, dat is al moeilijk genoeg. Maar ja zegt iets in mij want als ik het begrijp accepteer ik juist makkelijker. Misschien mijn intuïtie wel.Be with the Pain, don't run away from it zegt Gabor Mate in zijn mij overdonderende videoboodschap uit Rio; the power of addiction and the addiction to power.Pas de belangrijke principes uit ons programma, eerlijkheid, oprechtheid, eenvoud en dienstbaarheid in alle domeinen van je leven toe zegt Guy, onze  nestor, en dan zul je begrijpen…dat het niet zó belangrijk is.Ieder zijn ding, ieder zijn gelijk?.

Onlangs was het 21e december. De verjaardag van mijn broer, de sterfdag van mijn schoonzus die 4 jaar geleden alweer overleed aan acute leukemie. In volledige acceptatie zonder te hoeven begrijpen. Ook de verjaardag van mijn zwager, haar man die verstrikt raakte in het niet begrijpen van zijn ziekte, zijn verleden en uiteindelijk besloot eruit te stappen. Zonder te kunnen begrijpen én onbegrepen. De dagen lengen weer, we gaan weer naar het licht toe. Van reflecteren naar doen.

Het is een heel bijzonder jaar geweest.Het allermooiste, dat Joeri onze zoon hier 4 maanden geweest is , dat we er gezamenlijk in geslaagd zijn om de zwarte schaduwen uit mijn donkere drankverleden te laten verdwijnen. Dat we elkaar weer recht en open in de ogen kunnen kijken, blij zijn met elkaar, zonder onbegrip. Binnenkort komt hij weer voor tien dagen. Het vervelendste is dat ik bij tijd en wijlen nog steeds een gebrek aan vertrouwen voel dat alles goed zal komen. Maar door te blijven oefenen groeit ook dat.
Het indrukwekkendste, de onmiddellijke herkenning die ik voelde bij het horen van Gabor Maté's boodschap. Kijk zelf maar eens op You Tube en ervaar wat het met je doet.
Het fijnste, dat ook dit jaar op de Herstellerij weer een aantal mensen ruimte in zich zelf heeft kunnen ontdekken. Ruimte om op een andere manier door te gaan.

Het meest dankbaar ben ik voor het gevoel dat mijn ego geleidelijk aan, aan het uitdoven is, dat mijn ware zelf, mijn Ziel zo je wil, steeds meer ruimte krijgt en tot bloei aan het komen is. Nous, les AA  pensons que l'antidote du base de la peur est un réveil spirituel. Zeggen ze hier. Of in platter Hollands; stoppen met gebruiken is één ding maar waar het werkelijk om gaat is spirituele groei. Door de Ziel weer de ruimte te gunnen verdampt het ego. Het komt, naarmate het Herstel voortgang vindt.
Wij wensen jullie vanuit de Auvergne allemaal Sobere Feestdagen en een Tevreden 2015. Dat iedereen mag worden wie je al bent.