Vannacht ging eindelijk de hemel open. Na bijna 8 weken droogte een heerlijke wolkbreuk. Van middernacht tot in de vroege ochtend, bijna 50 mm water. Nooit geweten dat ik zo blij zou kunnen zijn met het geluid van neer gutsende regen. Maar het ging me dan ook erg aan het hart om onze mooie tuin zo te zien verdrogen. We hebben met man en macht water gegeven, maar bij temperaturen van tegen de 40 graden verschroeiden de planten in de moestuin, verloren struiken bijna al hun blad en leek het zwart-bruine gras wel dood.
Vanochtend de tuin in om de gevolgen te zien. Een drukte van belang. Muizen en mollen waren al druk bezig om hun ondergelopen gangenstelsels weer uit te graven, vogels waren op zoek naar wormen die naar de oppervlakte waren gekomen, onze poezen zaten voor een muizengaatje te wachten tot er eentje naar buiten kwam en de kippen zaten achter de mieren aan wiens mierenheuvel deels was weggespoeld. Iedereen accepteerde de situatie zoals ie was en handelde daar ook naar. Probeerde zelfs van een probleem een kans te maken. Behalve de tuinman, die keek gefrustreerd naar de schade en probeerde het gewroet van de mollen te stoppen omdat zijn aardbeienbed verwoest werd. In plaats van dankbaar te zijn voor al dat water. Maar uiteindelijk ging ook hij al mopperend aan de slag. Vijf dagen later is de schade zo goed als herstelt, maar komt er nog zo'n wolbreuk. Herhaalt dit gebeuren zich en zijn de reacties hetzelfde: alleen de tuinman kan de situatie niet probleemloos accepteren zoals die is. En dat terwijl hij dagelijks oefent met Acceptatie, Geloof, Vertrouwen en dat soort zaken. Beetje rare man die tuinman.
Het is nu vol zomer hier in de Auvergne. Het gras heeft gebloeid en is gemaaid, de bomen dragen hun zware volzomerse bladerdak, de boeren hebben het graan bijna een maand eerder kunnen binnen halen dan vorig jaar. De jonge vogels zijn uitgevlogen en de meeste koeien staan op stal. Niet alleen omdat er nauwelijks meer iets te grazen valt op de weilanden, maar vooral omdat ze er geen water meer kunnen vinden. De poelen, beekjes en kleine meertjes staan droog en per koe 30 liter water per dag aanvoeren is gewoon te veel werk. Op stal staan ze koeler, is water bij de hand, maar eten ze wel al een deuk in de hooivoorraad voor komende winter. Ook voor de boeren is het niet anders, accepteren dus en wie in februari leeft wie dan zorgt. Zo leven boeren overal op de wereld al eeuwenlang. De stadsers zijn deze levenshouding echter vaak helemaal kwijt geraakt. De kloof tussen mens en natuur is te groot geworden.
Op de Herstellerij is het druk, vanaf begin april hebben we bijna onafgebroken fellows en fella's op bezoek. Zonder uitzondering ervaren zij allemaal de helende werking van de streek. Niet alleen door de zo overvloedig aanwezige ruimte, rust en stilte, maar ook omdat ze in en met die natuur bezig zijn.En omdat er in en om het huis een sfeer van Acceptatie, Hoop en Vertrouwen heerst. De één steekt de ander aan, Nederland met zijn/haar problemen is ver weg de hete zon verschroeit gepieker en maakt leven bij de dag zoveel gemakkelijker. Zelfs voor die rare tuinman. Twaalfde Stap werk werkt.
Geniet van de zomer allemaal en wellicht tot ziens hier op de Herstellerij; www.de-eenvoud.com of 0033 473 522369
Anita & Hans
LEES MEER...