Begin november in de Auvergne. De eerste dagen met vorst liggen achter ons en de eerste sneeuw is gevallen. Het was een korte herfst dit jaar, de overgang van nazomer naar winter is snel gegaan. Weer dagelijks hout naar binnen dragen, de deuren dicht houden, de kippen en zangvogels wat bijvoeren en de truien uit de zolderkast. Volgens onze houtboer wordt het een lange, koude winter.
We zullen zien, niet alleen voor wat betreft de winter, maar eigenlijk voor alles. Ik heb hier in de rust, stilte en oneindigheid van de natuur een best hoge mate van acceptatie gekregen. Gekregen ja, en niet ontwikkeld want het lijkt alsof het ons is overkomen dat leven hier. Dichter bij de natuur, ver weg van alle prikkels van het 'moderne leven' weet en ervaar je veel gemakkelijker en intenser dat alles veranderlijk is. Een gevleugeld gezegde in onze AA hier is dat je de richting van de wind niet kunt veranderen, maar dat je wel je zeilen kunt aanpassen. En dat geldt niet alleen voor AA'ers, je ziet het terug in het leven van iedereen en van elke dag. Acceptatie, overgave en nederigheid, maar ook eerlijkheid, waarachtigheid en oprechtheid zijn gewoon de normen, gewone waarden in het dagelijkse leven hier. Dat maakt het voor iedereen een stuk gemakkelijker en voedt de saamhorigheid en de dankbaarheid.
Eigenschappen die ook bij de fellowship horen, die de basis zijn waarop onze fellowship en ons programma drijven. Geregeld vraag ik om medewerking bij de re-integratie van fellows en fella's die hier geweest zijn en op het punt staan naar Nederland terug te keren. Die steun komt massaal, bijna onvoorwaardelijk en zonder verdere vragen. Gewoon omdat het zo hoort, omdat we allemaal diep doordrongen zijn van het feit dat we alleen kunnen behouden wat we hebben gekregen als we het weer weggeven. Of doorgeven eigenlijk want je raakt het niet echt kwijt.
Vorige maand zijn we ook op bezoek geweest bij Sanne, onze dochter die verhuisd is van Zurich naar Lausanne. Ook daar heb ik een paar meetings mogen bijwonen. Geen AA maar NA bijeenkomsten, dat maakt niks uit, en het was hartverwarmend om te zien hoe ook die jongere fellows het programma beleven en doorleven. Want het is en blijft natuurlijk een programma van reflectie én actie. In dezelfde geest werden een paar fellows die hier twee maanden verbleven ontvangen door een NA groep Vallee du Cher, zo'n 225 km verderop. Dát is de kracht van de fellowship, die gastvrijheid, die onvoorwaardelijke steun en dat enthousiasme. Of je nu in den Bosch, Ede, Amsterdam, Lausanne, Genève, Nairobi, Kaapstad of Antwerpen een meeting bijwoont, dát is ook de kracht van de fellowship. Laten we dit blijven koesteren.
November, de maand van stap 11 waarin wij trachten ons bewuste contact met God - hoe wij Haar persoonlijk aanvaarden – door meditatie en gebed te verbeteren en hem vragen ons zijn wil te doen kennen en ons de kracht te geven deze uit te voeren. In de prachtig gekleurde natuur, de kerkjes van Biollet, Vergheas, Roche d'Agoux of in de boeddhistische tempel is dat een meer dan aangenaam tijdverdrijf. De rust en spiritualiteit nemen als vanzelf bezit van je. En een volle Herstellerij zorgt voor deel 2 van deze stap.
Tot een volgende keer maar weer,
Anita & Hans Rijneveld
www.de-eenvoud.com
LEES MEER...