In april stond ik, 1,5 jaar na zijn arrestatie, recht tegenover mijn ex in de rechtbank. Mijn ex-vriend, ex-pooier en ex-stalker. Hij werd veroordeeld en kreeg een taakstraf. Ik helaas een hele kleine schadevergoeding.

Eind mei vroeg een nieuwkomer in het Twaalfstappenprogramma mij als sponsor en ik voelde mij vereerd. Nog twee dames volgden. Er ging een wereld voor mij open. Eindelijk kon ik andere vrouwen helpen bij hun herstel, zoals ook ik door mijn geweldige sponsor geholpen was en nog steeds wordt. Dankbaar ben ik voor alles wat ik van én met hen heb mogen leren.

In de late lente werd ik verliefd en vond ik, na een jaar verkering met mijzelf, de moed mijn hart weer te openen. Ik genoot van de momentjes samen. In de vroege zomer vond ik mijzelf na een pijnlijke afwijzing terug in herbelevingen, zelfmedelijden en een enorme zucht. Ik deed het juiste (belde mijn sponsor, pakte meetings, deelde en heelde) en ik voorkwam een terugval. Het maakte me sterker. Ik was bang geweest, maar had het toch gedurfd.

Ik schreef en ik schreef en ik schreef. Tot ik in september op de dag van mijn 18-maanden mijlpaal mijn definitieve manuscript overdroeg aan mijn uitgever. Mijn verhaal over de eerste 6 maanden in herstel, deels in de lockdown, was klaar voor de drukker. Mijn 'kindje' mocht geboren worden.

Het persbericht ging in november eruit en na alle moed van de wereld verzameld te hebben, belde ik RTL Nieuws. Wat bleek, ze zagen de nieuwswaarde van mijn verhaal en schreven een prachtig artikel. Na een belletje met NOSRadio1 werd mij gevraagd naar de studio te komen en daar werd ik geïnterviewd door de nieuwslezer die mij vorig jaar meedeelde: 'Nederland gaat op slot'. Het cirkeltje was rond.

Vandaag bijna twee weken geleden was voor mij de mooiste dag van 2021. De dag dat ik mijn autobiografisch debuutroman lanceerde op locatie TruColours Amsterdam. Hier had ik een groot deel van mijn boek geschreven. Mijn tweede thuis, de plek waar ik mijn meetings volg, verbinding maak met fellows en mij altijd veilig voel.

Mijn uitgever vertelde vol trots over mijn ontwikkeling, Nikita en Yana zongen o.a. Fix You van Coldplay waarbij de tranen over mijn wangen stroomden en mijn moeder hield een prachtige liefdevolle toespraak. De lieve familie, vrienden en fellows, de vele bloemen, de vele verkochte boeken, de dankbaarheid. Het was geweldig!

2021 heeft mij geleerd dat ik de moed waard ben, verbinding vaak de oplossing is, progressie belangrijker is dan perfectie en dat ook ik van mij mag houden.

Dat boek van mij bestel je trouwens heel makkelijk op www.marlijnvanast.nl.