'Dit is echt zo lief' Ik krijg dit appje binnen van mijn beste vriendin Sil. De vriendin die voor mij de alles overtreffende trap was om me aan te melden bij een verslavingskliniek.

Ik weet precies waar ze het over heeft. Het kaartje dat ik afgelopen week stuurde voor haar verjaardag. Niet zomaar een verjaardagskaart. Maar eentje die ontzettend veel betekenis heeft.

Ik zeg haar dat ik van haar hou en dat het een fijne ervaring is dat ik een kaart kan sturen vanuit gevoel en compassie. Niet zomaar even omdat het 'moet' of 'maar een verjaardag' is. Nee, het is haar verjaardag, haar viering van het leven. Een leven waar ik nu al 19 jaar deel van mag maken. Zij kent mijn ups en downs. Ze heeft mijn diepste dalen meegemaakt en mijn hoogste highs. Mijn successen en mijn falen. Wij delen een band die heel veel woorden omvat maar waarin we samen aan twee woorden soms genoeg hebben om elkaar tot in de kern te begrijpen.

'Het komt ook echt binnen,' zegt ze.

Een groter compliment in deze groei kan ik niet krijgen. Zij was er toen ik rock bottom meemaakte. Maar ook de gene die zei 'tot hier en niet verder' en 'ik moet voor mezelf kiezen want jouw verslaving maakt ook mij kapot.'

Die rauwheid had ik nodig om te beseffen dat ik alles op het spel had gezet. Mijn gezondheid, mijn relaties, mijn zoon. Mijn toekomst.

Het ervaren dat ik een kaart kan sturen vanuit een gemeend gevoel en niet vanuit een moetje lijkt misschien iets simpels. Maar het is een mooie ontdekking dat hoe ik hem geschreven heb, het ook zo ontvangen wordt.

Verandering van gedrag zit hem in de kleinste dingen. Ik ben hier nog heel hard in aan het leren. En ik denk ook niet dat dit een leerproces is dat ooit stopt. Gelukkig maar, hoe erg of saai zou het zijn als er niks meer te leren valt?

Ook hier in het safehouse, waar ik heel bewust voor heb gekozen, leer ik mijn gedrag te veranderen doormiddel van kleine aanpassingen. Mijn mond houden bijvoorbeeld, als iemand mij feedback geeft. Want ik kan zo lekker gaan op feedback. Maar er echt even mee zitten en tot me laat doordringen draagt zorg aan een betere verbinding tussen mij en mijn nieuwe familie,  de lieve vrouwen van het safehouse.

Want dat is wat we hier zijn, een familie.

Ik rond mijn app gesprek met Sil af met 'Dat is fijn, want het is oprecht gemeend.'

'Dat weet ik, dat voel ik' antwoord ze.

En ik glimlach. Ik voel het ook. Maar vooral mijn oneindige hoeveelheid liefde voor haar.

Reageer reacties (0)
LEES MEER...