Britse campagnevoerders en artsen roepen op tot sterkere waarschuwingen over drinken tijdens de zwangerschap. Dit in verband met de juridische testcase die ervoor kan zorgen dat Britse vrouwen die drinken tijdens de zwangerschap, strafbaar worden gesteld. Een kwalijke zaak, volgens Martha Krijgsheld van de FAS Stichting.

De testcase die in het noordwesten van Engeland zal worden voorgelegd aan de rechter, kan ervoor zorgen dat tientallen kinderen met het foetaal alcohol syndroom (FAS) een vergoeding krijgen uitgekeerd. In Nederland en ook in de rest van Europa zijn hier vooralsnog geen wetten hierover. Volgens Martha Krijgsheld van de FAS Stichting moet dat vooral zo blijven: ‘Stel je voor dat het een misdaad wordt, dan moeten bijvoorbeeld verpleegkundigen en de omgeving van de zwangere vrouw dit verplicht melden. Met als gevolg dat een vrouw haar drankgebruik geheim houdt. Dan wordt er sowieso niets opgelost en krijgt niemand de hulp die nodig is.’

Ook artsen komen dan in een onmogelijke situatie terecht. Krijgsheld: ‘Moeten zij aangifte doen als een gezin hulp zoekt voor hun kind? Misschien ligt haar alcoholgebruik al ver achter haar en is ze een hele lieve moeder. Dan gaat zo’n gezin alsnog naar de knoppen.’ Ze benadrukt dat vrouwen die nog niet weten dat ze zwanger zijn, dan ook met terugwerkende kracht strafbaar zijn. ‘Zowel voor de zwangere vrouw, het kind en het gezin wordt het dan een onhoudbare situatie. Effectieve hulp zal in dat geval nooit mogelijk worden. Bewustwording is veel belangrijker.’ Ook de Europese overkoepelende organisatie EUFASD deelt deze mening.

FASD is een algemene term voor een reeks van geboortedefecten en hersenbeschadigingen veroorzaakt door prenataal alcoholgebruik. FAS is een van de diagnoses die valt onder de paraplu van FASD. Het wordt gediagnosticeerd als er sprake is van groeiachterstand, specifieke gezichtskenmerken en neurologische schade.

Foto: meisje gediagnosticeerd met FAS

 

Reageer reacties (1)

Toine(29. maart 2022)

Zelf heb ik fas, had een verschrikkelijke jeugd vol onbegrip en vooral zonder hulp of begeleiding. Op mijn dertiende ben ik pas uit huis geplaatst en kwam ik van het ene pleeggezin naar het andere. De diagnose werd gesteld toen ik 50 was geweest.een leven vol ellende had me bespaard gebleven als er eerder ingegrepen was. Deed mijn moeder het met opzet, dat denk ik niet. Vanuit de maatschappij is er weinig begrip of kennis.

LEES MEER...