Campagne voor Stichting Become the best version of yourself

Voor wie is de stichting bedoeld?
Lisa: Voor meisjes die bijvoorbeeld een verslaving hebben, gepest worden of huiselijk geweld meemaken. Omdat ik zelf een moeilijke jeugd had waarin ik niet weerbaar was, wil ik meiden helpen die hetzelfde meemaken. Ik had een gewelddadige vader, kreeg boulimia en mijn televisiecarrière mislukte totaal. Ook had ik destructieve relaties met mannen met een actieve verslaving. Ik haatte het leven en wilde dood. Na een zelfmoordpoging  werkte ik aan mijn eigen ontwikkeling. Dat hielp. Stond iemand me in mijn jeugd bij, dan denk ik dat ik beter met mijn pijn om had kunnen gaan. Nu wil ik diegene zijn voor anderen.

Kim, hoe ging jij in herstel?
Ik ben verslaafd geboren en raakte vooral verslaafd aan wiet, maar ook aan mdma; xtc; alcohol en slaapmiddelen. Mijn actieve verslaving was als een duiveltje die tegen me zei: die fles alcohol kan wel, dat drankje ook. Je bent het niet waard; je bent niet slim genoeg. Dat maakte me gek en ik had het gevoel dat ik nóg meer moest gebruiken zodat ik niets meer voelde. Op mijn zeventiende ging ik naar een verslavingskliniek, maar daar viel ik vier keer terug. Daarna kwam ik keer op keer in aanraking met alcohol en drugs door verschillende familieleden bij wie ik tijdelijk woonde. Toen Jeugdzorg me niet meer kon helpen omdat ik bijna achttien was, kwam ik terecht bij Lisa’s stichting. Door haar kon ik snel terecht in een verslavingskliniek. Lisa kende namelijk iemand die onderdeel was van een programma voor meetings voor mensen in herstel. Inmiddels ben ik vijf maanden clean.

Je stelt dat Jeugdzorg jongeren niet altijd helpt. Hebben jij en Kim dat zelf meegemaakt?
Lisa: Nee, maar ik ken wel meiden die er slechte ervaringen mee hebben. Het is een grote fabriek vol met regels en protocollen, waar kinderen niet de aandacht en liefde ontvangen die ze verdienen.
Kim: Ik ben er enorm slecht behandeld. In een kindertehuis van Jeugdzorg verzorgden ze me belabberd.  Bij andere instanties van Jeugdzorg lukte het me niet een band op te bouwen met de mensen daar. Dan ging er één met pensioen; de ander ging op een lange vakantie. Ook de hulp zelf vond ik bagger: ik kreeg vage ‘oplossingen’ waar ik niets mee kon. Mensen leken me er niet te willen helpen.

Waarin onderscheid BTBVOF zich?
Lisa: Wij zijn persoonlijker en er is veel aandacht voor de meiden. Ook zijn we de hele dag door open; dat is bij de reguliere zorg niet het geval. We zorgen voor workshops waarbij meisjes leren acteren of kickboksen voor meer zelfvertrouwen. En we begeleiden hen op de route naar een werk- of stageplek. Ook brengen we hen in veiligheid als dat nodig is.

Meer informatie? Klik hier

26/4/2019

Schrijf je hier in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.