Het onderzoek werd uitgevoerd onder 299 volwassenen, die werden ingedeeld in verschillende categorieën waaronder verwaarlozing, alcoholisme en drugsverslaving in de familie. De onderzoekers vergeleken het DNA van de proefpersonen die weinig traumatische ervaringen  hebben gehad met dat van degenen die een zware jeugd kenden.

Het bleek dat de proefpersonen met traumatische ervaringen diverse verschillen hadden in het DNA ten opzichte van de volwassenen met een gelukkige jeugd. Zo waren hun uiteindes van de chromosomen korter, een eigenschap dat in verband wordt gebracht met vele ouderdomsziektes. Daarnaast traden er veranderingen op in het mitochondriaal DNA, die ook optreden bij veroudering. Het onderzoek wijst erop dat mensen met trauma’s lichamelijk ouder zijn, omdat het verouderingsproces bij hen op cellulair niveau verder gevorderd is dan bij leeftijdsgenoten.

Onderzoekers geven aan geïnteresseerd te zijn in deze veranderingen, omdat er steeds duidelijker bewijs is dat lichamelijke klachten in verband gebracht kunnen worden met psychische trauma’s. Als er meer inzicht is in wat een moeilijke jeugd met het lichaam doet, kunnen mensen beter behandeld worden en kunnen de negatieve effecten wellicht worden voorkomen.