Zorg bij dubbele diagnose kan en moet beter
De zorg voor mensen met verslaving die daarnaast ook een andere psychische aandoening hebben, schiet tekort. Cliënten hebben behoefte aan geïntegreerde behandelingen, meer expertise van ervaringsdeskundigen en nazorg. Professionals willen betere richtlijnen, actieplannen en deskundigheidsbevordering.
In opdracht van Kenniscentrum Phrenos en Verslavingskunde Nederland deed onderzoeksbureau Mark Bench onderzoek naar comorbiditeit bij mensen met een verslaving. Het blijkt dat zij vaak niet adequaat worden geholpen. De screening op dubbele diagnoses gebeurt te weinig en meestal worden cliënten maar voor één van hun aandoeningen behandeld. De groep heeft behoefte aan een gecombineerde behandeling van aandoeningen, de inzet van ervaringsdeskundigheid, een respectvolle bejegening en goede nazorg. Ook twee derde van de professionals is van mening dat er geen goede richtlijnen zijn, te weinig middelen voor deskundigheidsbevordering, geen goede samenwerking en te weinig tijd voor goede diagnostiek. Een derde gebruikt nooit een screeningsinstrument om psychische dan wel verslavingsproblemen te inventariseren. Om de zorg rondom dubbele diagnoses te verbeteren is het onder andere van belang dat professionals goed geschoold worden en dat er geïnvesteerd wordt in de samenwerking tussen aanbieders van zorg bij psychische aandoeningen en verslaving. De komende tijd zal in kaart gebracht moeten worden hoe de zorg voor deze groep zo goed mogelijk ingericht kan worden. Nader onderzoek naar preventieve maatregelen rondom middelengebruik in de geestelijke gezondheidszorg is wenselijk.
Datum 13-5-2020
LEES MEER...
NAAR BOVEN