Het Charlie-effect

'Gek. Idioot. Eikel. Lul. Zo'n type die je ervan verdenkt dat hij zijn eigen caravan trekt, zo'n grensrechter.’ In zijn oudjaarsconference van 1989 zette Youp van ’t Hek de Buckler-drinker zo voor schut, dat niemand daarna nog het 0,5-procentsbiertje durfde te drinken. We schaarden ons en masse achter de brutaalste jongen van de klas. Je bent een watje als je geen echt bier drinkt en een sukkel als je graag nuchter achter het stuur stapt. Drie jaar later was er in Nederland geen Buckler meer te krijgen. Dit gevalletje effectief afzeiken is de geschiedenis ingegaan als het Buckler-effect. Op de Wikipediapagina van de cabaretier wordt het gebracht als een wapenfeit. Iedereen denkt dat Youp in zijn eentje het biermerk om zeep heeft geholpen, maar Bucklers roemloze aftocht van de Nederlandse markt is mede veroorzaakt door concurrentie. Een Brabantse brouwer wist namelijk een maltbier te maken dat wél te drinken was. ‘Beter van smaak,’ gaf zelfs Buckler toe. Niet alleen de smaak, ook de marketing is onovertroffen.

Je zou het niet zeggen, maar Brabanders zijn zeer intelligente wezens als het op humor aankomt. Zij begrijpen dat zelfspot meer effect heeft dan afzeiken. Daarom vragen ze notoire probleemdrinkers om hun alcoholvrij bier aan de man te brengen. Als je ziet wie ze daarvoor inhuren, slagen ze daar bijzonder goed in. Het reclamebureau wist de best betaalde acteur (2010) van Amerika te strikken: Charlie Sheen. Drinker, snuiver, spuiter, pornofanaat, hotelkamersloper, wereldrecordhouder Twitter (snelste persoon met 1 miljoen volgers) en terugkerend bezoeker van afkickcentra. In het reclamefilmpje zien we hem zojuist uit kliniek komen en vervolgens door een zonovergoten suburb rijden, waar iedereen een flesje bier in de hand heeft. Inclusief zwangere vrouwen en officers on duty. Zijn tuin staat vol uitgelaten bierdrinkers die hem welkom thuis heten. Als geplaagd door een delirium vlucht hij naar binnen, waar hij via het kattenluik een biertje aangeboden krijgt. Een ongevaarlijk biertje. O,0 procent. Terwijl Charlie zich met bier en gespreide armen bij zijn jolige makkers voegt, klinkt de pompende beat van T-Rex’ Get it on nog net iets harder. Charlie Sheen en ook Mickey Rourke, de acteur die in een eerdere maltreclame speelde, hebben er geen moeite mee om als herstellend verslaafde gecast te worden. Ze koesteren hun imago en schamen zich niet voor het bezit van een Chihuahua of het drinken van alcoholvrij bier.

Welke BN’ers zouden voor een vergelijkbare rol te paaien zijn? Wie is behalve Javièr Guzman zo dapper om zijn eigen vallen en opstaan publiekelijk te bespreken en bespotten? In de VS ben je een held als je uit de shit probeert te komen. In Nederland word je nooit meer serieus genomen. Controleverlies roept weerzin op, en je bent een grote loser als je Buckler drinkt. Dergelijke vooroordelen zijn de schuld van grootgebekte alfamannetjes zoals Youp van ’t Hek. Zij bepalen wat cool is en wat niet. Daarom is het ook zo verdomde lastig om jongeren minder te doen drinken. Zij kopiëren immers het gedrag van het stoerste gastje uit de klas. Wil je kinderen van de drank afkrijgen, dan zou je de haantjes zover moeten krijgen dat ze openlijk verkondigen dat comazuipen voor mietjes is. Desnoods tegen betaling. Precies wat de Brabantse brouwerij doet. Zij betaalt de stoutste thrillseeker om een alcoholloos drankje te promoten. Het resultaat is grappiger dan Youp en effectiever dan welke preventiecampagne dan ook.

Reageer reacties (0)
LEES MEER...