• Kapotte wasmachine
• Aannemer met aanbetaling foetsie
• Interview met Lef Magazine
• Een live interview in LA via zoom
• Een poging tot samenwerking met een high profile publiek figuur
• Toet over naar de HAVO3 met een 5,6 (0,1 punt voldoende)
• Te horen gekregen dat we maar een aangepaste woning moeten verhuizen
• 12,5 jaar herstel in huis
• Naasten-avond met fantastische spreeksters
• Een concert naar Rammstein voor Ronald en Toet
• Herstelgesprekken en opvolgende workshop met mijn moeder
• Boek nummer vier een anthologie

En zo zal er nog wel veel meer zijn. De dingen die er echt uitsprongen voor mij waren de interviews bij Lef Magazine en bij Briggs on Books. Wat ontzettend spannend en leuk was dat om te doen. Bij Lef zijn er heel mooie foto’s gemaakt waarvan ik hoop dat ik ze allemaal krijg uiteindelijk, want ze zijn werkelijk super geworden en zouden perfect staan op de achterflap van nieuwe boeken. Over boeken gesproken, afgelopen maand gaf ik een anthologie uit genaamd: “Poetic Fields Filled with Wildwood Flowers”. Een samenwerking met ongeveer 30 andere auteurs. Het eindresultaat is fantastisch geworden.

Toet is met de hakken over de sloot naar HAVO3. Met een 0,1 punt boven een voldoende. Het hing uiteindelijk echt af van één vak. Maar wat zijn we trots. Van nagenoeg allemaal onvoldoendes is hij geëindigd met bijna allemaal voldoendes. Hier hebben we als ouders, maar vooral Toet, onwijs hard voor gewerkt. Ik ben vooral eigenlijk alleen maar boos geweest omdat ik er net voor de toetsweek achter kwam dat met de afspraken die we gemaakt hadden met school, niks gedaan is. Maar, eind goed al goed en hopen dat ze komend jaar de overdracht wèl goed doen.

Ook hebben we afgelopen maand een Naasten-avond gegeven op 18 juni, waarbij auteur Anja Douwes van het boek Naast en bij Verslaving, kwam spreken samen met een andere moeder van Moedige Moeders (een praatgroep voor naasten van verslaafden). Met Anja heb ik al zoveel mooie momenten meegemaakt. Haar enthousiasme en haar drive om stigma eraf te halen en mensen bij te staan in hun herstel nadat in de rollercoaster zijn geweest van hun verslaafde dierbare, of dit nog steeds zijn, heeft een enorm positieve invloed gehad op mijn eigen herstel. Het was dan ook een eer dat ik in april haar boek hem mogen redigeren. Het was een geslaagde avond. 💜

Ook hebben we te horen gekregen dat we naar een aangepast woning moeten verhuizen. Mijn FNS heeft het teveel naar zijn zin om het in een onaangepaste woning nog comfortabel te houden. We moeten echt een douche en slaapkamer beneden hebben en ruimte voor een rolstoel. Ook die aanvraag, voor een versie met wielaandrijving is nu de deur uit. Via de Wmo komt er zoveel op ons af. Het is even slikken dat ‘mijn’ forever home ineens wederom een tussenstop lijkt te zijn. We hadden plannen om deze zomer al het schilderwerk af te maken. Maar nu mogen we in plaats daarvan alles gaan uitzoeken en in dozen pakken, want mogelijk hebben ze al een ander huis voor ons. Ook gaan we voor een second opinion omdat er klachten bij zitten die ME zouden kunnen zijn. Het is voor ons belangrijk dat er gewoon nog eens gekeken wordt.

Vrijdag de 28^e zijn Ronald en Toet samen naar het concert van Rammstein geweest. Ik kreeg heel de avond appjes van filmpjes en foto’s en ik zag niets anders dan een kind en zijn bonus vader intens gelukkig zijn. En dat maakt direct mij weer gelukkig. Het was een concert waar ze lang naar uit hadden gekeken. Het is absoluut niet mijn muziek dus dat ze samen konden gaan was een mooi voordeel en gaf mij een avondje voor mijzelf.

Ook vieren we vandaag (1 juli) twaalfenhalf jaar herstel hier in huis. Ronald haalde zijn tien jaar op 31 mei en ik mijn tweeëneenhalf op 1 juli. Ik vind het nog steeds verbazingwekkend hoe we het allemaal doen zonder ons herstel uit het oog te verkiezen. We hebben oprecht nog nooit ruzie gehad. De liefde en het wederzijdse respect is zo groot. Ik, en ook hij, hebben dit nog nooit mee gemaakt. Een relatie in herstel zonder gedoe. Het is een heerlijk gevoel.

Verder heb ik de 29^e een workshop Glas in Lood gedaan samen met mijn moeder. Hoewel we niet veel tijd hadden om gesprekken te voeren (de workshop was heel arbeidsintensief), hebben we een fantastische dag gehad met een heel mooi eindresultaat. Het doet me goed dat ze wil werken aan onze band en we uiteindelijk die hechting weer gezond krijgen. 💜🙏🏼

Ik kan verder wel gaan klagen over 101 dingen die deze blog tot een zeurblog maken, maar ik ben ondanks alle tegenslagen van de afgelopen weken cq maanden oprecht een moe maar heel gelukkig mens. En ik besef heel goed dat ik dit allemaal nooit had kunnen doen als ik niet voor herstel had gekozen.

Over veertien dagen gaan we op vakantie naar de Wanrooijse Bergen om te kamperen. En ergens tussendoor zal er nog heel veel op ons pad komen. Maar ik kijk er eigenlijk vol moed naar uit en tegenop. Die dingen mogen naast elkaar bestaan.

Ik ben dankbaar voor wat er allemaal kan tegenwoordig. Dankbaar dat ik mijn herstel op één kan houden. Dankbaar voor alles om me heen.

Fijne maand allemaal!

Liefs,
Stephanie